Bir toplumun ruh halini merak ediyorsanız sosyologlara değil, Google'ın arama çubuğuna bakacaksınız. Çünkü sosyal medyada insanlar kendilerini parlatabilir, imajlarını düzenleyebilir; ama arama motoru, insanın filtresiz zihnidir. Oraya yazılan her kelime bir iç çekiş, küçük bir kaygı, bazen de kimseye söyleyemediğimiz bir merak kırıntısıdır. 2025'in arama trendleri açıklanınca gördüğümüz manzara yine çok tanıdıktı: Bir yanda geleceğe duyulan merak, diğer yanda bugünden kaçmanın yolları.
Peki Biz Gerçekte Ne Arıyoruz: Bilgi mi, Güven mi, Yoksa Teselli mi?
Listenin zirvesine yerleşen Gemini, aslında sadece bir teknolojik yenilik değil. Bu, çağın psikolojisinin tam fotoğrafı: hızlanan dünya, hızlanamayan insan. Artık bilgi değil, bilgiye yetişebilme kapasitesi korkutuyor. Bu yüzden Gemini aramaları yalnızca merak değil; bir çeşit dijital geride kalma kaygısı, modern çağın FOMO'su.
'Ya ben bu değişimin gerisinde kalırsam?' sorusu görünmez ama herkesin içinde çalışan bir alarm gibi.
Aynı listede yer alan 'İstanbul Depremi' ise bambaşka bir duygunun karşılığı.
Teknolojik FOMO'nun hemen yanında, hiç eksilmeyen kolektif korkumuz var. İnsanların aradığı 'son dakika' haberleri yalnızca bir bilgi merakı değil; hayatta kalma içgüdüsünün dijital karşılığı. Aynı anda hem geleceğin yapay zekasını hem de geçmişten sızan travmaları aramak… İşte bu tam olarak Türkiye'nin dijital ruh haritası. Arama listesinde yer alan diziler, final bölümleri, ünlülerle ilgili spekülasyonlar ve spor maçları da aslında başka bir ihtiyacı karşılıyor: kaçış. İnsanlar günün ağırlığından kaçmak için arıyor; dikkat ekonomisinin sürekli tetiklediği infoxication yani bilgi zehirlenmesi içinde birkaç dakikalık nefes arıyor. Dünyanın listesi ise merakı takip ediyor; bizim listemizde merakın içine kaygı, hız baskısı ve belirsizlik karışıyor. Farkı yaratan da tam olarak bu.
Bu Aramalar Bizim Hakkımızda Ne Söylüyor: Meraktan mı Yola Çıkıyoruz, Yoksa Korkudan mı?
Arama trendleri her yıl bize aynı gerçeği fısıldıyor: İnsan interneti yalnızca bilgi için kullanmaz; yön, anlam, doğrulama ve bazen teselli aramak için de kullanır. Birisi kariyerine yetişmeye çalışırken teknoloji arıyor, diğeri güvenlik hissi için deprem haberlerini açıyor, bir başkası günün yorgunluğundan kaçmak için dizi finali yazıyor.
Hepsi başka gibi görünse de kökleri aynı yere çıkıyor: İnsan, ihtiyaç duyduğunu Google'a soruyor.
Bu yüzden bu listeler sadece istatistik değil; toplumsal bir röntgen. Bir kişinin depremi araması yalnızca onun korkusu değil; kolektif hafızanın bir yansıması. Bir kişinin Gemini'ye bakması yalnızca merak değil; hızlanan dünyanın ortak telaşı. Google'ın yıllık arama raporu, aslında ülkenin dijital günlüğü. Her gün milyonlarca satır yazıyoruz ve her satır, yeni bir ruh halinin kaydı. Ve sonunda yine aynı yere dönüyoruz:
Aradığımız şey çoğu zaman ekranda değil, içimizde. Ama biz yine de o kutuya yazıyoruz. Çünkü insan böyle bir varlık: anlam arayan, nefes alan, kaygılarını kontrol etmeye çalışan, merak eden ve en önemlisi… her gün yeniden arayan. Bazen gerçekten de Google'a yazılan tek bir kelime, koca bir ülkenin ruh halini anlatmaya yetiyor.
